NGC 1277

Ο γαλαξίας NGC 1277 βρίσκεται 220 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό του Περσέα, και έχει δέκα φορές μικρότερο μέγεθος από τον δικό μας. Παρά το μικρό του μέγεθος, η μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του έχει διάμετρο 11 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της τροχιάς του Ποσειδώνα γύρω από τον Ήλιο. 

Αστρονόμοι του Πανεπιστημίου του Τέξας ανακάλυψαν την μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που έχει καταγραφεί ποτέ, η οποία ανήκει στον φακοειδή γαλαξία NGC 1277. Η μαύρη τρύπα έχει μάζα 17 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου και αναλογεί στο 14 τοις εκατό της συνολικής μάζας του γαλαξία της, ενώ ο μέσος όρος είναι περίπου 0,1%.

Ο γαλαξίας NGC 1277 βρίσκεται 220 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό του Περσέα, και έχει δέκα φορές μικρότερο μέγεθος από τον δικό μας. Παρά το μικρό του μέγεθος, η μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του έχει διάμετρο 11 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της τροχιάς του Ποσειδώνα γύρω από τον Ήλιο.

«Πρόκειται για έναν πολύ ιδιόμορφο γαλαξία», δήλωσε το μέλος της αστρονομικής ομάδας Καρλ Γκέμπχαρντ. «Είναι σχεδόν όλος μαύρη τρύπα. Θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο αντικείμενο μίας νέας κατηγορίας γαλαξιών». Ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι η μαύρη τρύπα ανήκει σε φακοειδή γαλαξία, ενώ κατά κανόνα οι μεγαλύτερες μαύρες τρύπες που έχουν παρατηρηθεί ανήκουν σε ελλειπτικούς.

Η αστρονομική ομάδα χρησιμοποιεί δεδομένα από το τηλεσκόπιο Hobby - Eberly και η μελέτη της έχει σκοπό να οδηγήσει στην καλύτερη κατανόηση της διαδικασίας με την οποία γαλαξίες και μαύρες τρύπες σχηματίζονται και επεκτείνονται συνδυαστικά.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις ολότελα διαφορετικοί μηχανισμοί που υποστηρίζουν ότι εξηγούν τη σύνδεση μεταξύ των ιδιοτήτων των γαλαξιών και της μάζας των μαύρων τρυπών που φιλοξενούν. Το πρόβλημα για την επαλήθευση αυτών των θεωριών είναι η έλλειψη επαρκών δεδομένων, καθώς μέχρι στιγμής έχουν μετρηθεί οι μάζες λιγότερων από εκατό μαύρων τρυπών στο σύμπαν.

Οι ερευνητές επέλεξαν ένα δείγμα 800 γαλαξιών και μέχρι στιγμής έχουν παρατηρήσει τους 700 χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Hobby - Eberly. Επικεντρώνοντας στις έξι πιο μεγάλες μαύρες τρύπες που παρατήρησαν, διαπίστωσαν ότι η μαύρη τρύπα του NGC 1277 είχε ήδη φωτογραφηθεί και από το τηλεσκόπιο Hubble. Αυτό το γεγονός τους έδωσε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν συγκριτικές μετρήσεις και να καθορίσουν τη μάζα της μαύρης τρύπας ως 17 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. 

«Η μάζα αυτής της μαύρης τρύπας ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή που αναμέναμε», δήλωσε ο δρ. Γκέμπχαρντ. «Μας οδηγεί πλέον στο συμπέρασμα ότι οι πολύ μεγάλοι γαλαξίες ακολουθούν διαφορετικές φυσικές διαδικασίες ως προς την επέκταση των μαύρων τρυπών τους».

Πηγή: NASA/ESA/Andrew C. Fabian.

Ghostly-Looking Galaxy Stopped Making Stars Long Ago

The adventuring cinema archeologist Indiana Jones would be delighted to find a long-sought relic in his own backyard. Astronomers have gotten lucky enough to achieve such a quest. They identified a very rare and odd assemblage of stars that has remained essentially unchanged for the past 10 billion years. The diffuse stellar island provides valuable new insights into the origin and evolution of galaxies billions of years ago.

As far as galaxy evolution goes, this object is clearly a case of “arrested development.” The galaxy, NGC 1277, started its life with a bang long ago, ferociously churning out stars 1,000 times faster than seen in our own Milky Way today. But it abruptly went quiescent as the baby boomer stars aged and grew ever redder. Though Hubble has seen such “red and dead” galaxies in the early universe, one has never been conclusively found nearby. Where the early galaxies are so distant, they are just red dots in Hubble deep-sky images. NGC 1277 offers a unique opportunity to see one up close and personal.

The telltale sign of the galaxy’s state lies in the ancient globular clusters that swarm around it. Massive galaxies tend to have both metal-poor (appearing blue) and metal-rich (appearing red) globular clusters. The red clusters are believed to form as the galaxy forms, while the blue clusters are later brought in as smaller satellites are swallowed by the central galaxy. However, NGC 1277 is almost entirely lacking in blue globular clusters. The red clusters are the strongest evidence that the galaxy went out of the star-making business long ago. However, the lack of blue clusters suggests that NGC 1277 never grew further by gobbling up surrounding galaxies.

(read more: http://hubblesite.org/news_release/news/2018-17)